Historia
Zamek zbudowała około 1230 roku królowa Konstancja, córka węgierskiego króla Beli III i wdowa po królu czeskim Przemyśle Ottokarze I. Stanowić miał on jeden z granicznych punktów oporu przed najazdami wrogów. W 1296 roku Červený Kameň zakupił najsilniejszy ówczesny węgierski magnat Mateusz Csák, lecz po jego śmierci w 1321 roku zamek powrócił w ręce królewskie. Od połowy XIV wieku jego prywatni szlacheccy właściciele często się zmieniali.
W 1535 roku Červený Kameň stał się własnością niemieckiej rodziny kupieckiej Fuggerów. Z polecenia ówczesnego właściciela Antona Fuggera warownia została rozbudowana i dodatkowo ufortyfikowana, stając się jedną z najpotężniejszych i najnowocześniejszych twierdz jakie spotkać można było w owym czasie na terenie Małych Karpat. Niestety w trakcie tych prac budowlanych średniowieczna budowla została praktycznie w całości rozebrana. Od 1583 roku, aż do końca II wojny światowej Červený Kameň był własnością możnego węgierskiego rodu Pálffych. To właśnie za ich panowania uzyskał on swój ostateczny, obecny kształt renesansowo-barokowej rezydencji.
Architektura
Zamek zbudowano na wysokim wzgórzu, którego strome stoki zabezpieczały go od południa, wschodu oraz częściowo północy i zachodu, umożliwiając poprowadzenie jedynej dogodnej drogi dojazdowej od strony północno – zachodniej, w miejscu gdzie później rozwinęło się podzamcze. Pierwotny XIII-wieczny zamek prawdopodobnie założono na planie wydłużonego czworoboku. Otoczony był wałem drewniano – ziemnym, a następnie kamiennym murem obronnym. Posiadał główną czworoboczną wieżę mieszkalną w tylnej (wschodniej) części założenia, położoną blisko zbiornika na wodę deszczową. Wieża główna wspominana była w dokumentach w 1271 roku. Budynek mieszkalny przystawiony był do wewnętrznej ściany muru obronnego, po stronie południowej, skierowanej na dolinę. Ponadto w przedniej części zamku znajdowały się jeszcze co najmniej dwie kolejne wieże połączone z murem obronnym. Prawdopodobnie także pełniły one funkcje mieszkalne.
Stan obecny
Pierwotny średniowieczny zamek został praktycznie w całości rozebrany w trakcie prac budowlanych przy nowożytnej fortecy. Obecnie w renesansowo – barokowej budowli ma swoją siedzibę oddział Słowackiego Muzeum Narodowego. Odwiedzający mogą podziwiać tu m. in. bogatą kolekcję malarstwa, porcelany, broni oraz mebli historycznych. W murach warowni częstą organizowane są różnego rodzaju wystawy czasowe czy turnieje rycerskie. Ponadto na terenie posiadłości znajduje się także zamkowa winiarnia i restauracja z kawiarnią.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Bóna M., Plaček M., Encyklopedie slovenských hradů, Praha 2007.
Wasielewski A., Zamki i zamczyska Słowacji, Białystok 2008.