Historia
Zamek Wołek zbudowany został w XIV wieku przez księcia Jana I Oświęcimskiego jako strażnica graniczna kontrolująca szlak przez Kotlinę Żywiecką na Węgry. Był kilkukrotnie oblegany i niszczony. W 1452 roku książę Jan IV oświęcimski najechał i złupił Małopolskę. W odwecie król polski Kazimierz Jagiellończyk wysłał wojska które zmusiły księcia oświęcimskiego do ucieczki. Schronił się on na Wołku, skąd popierał bandy zbójców rabujące Małopolskę. W roku 1454 warownie bezskutecznie oblegały wojska Kazimierza Jagiellończyka, a niewiele później Jan IV poddał się królowi, sprzedając mu księstwo oświęcimskie wraz z zamkiem. Ostatnie wzmianki o zamku dotyczą roku 1477, kiedy to został zburzony lub poważnie uszkodzony przez wojska polskie w związku z próbą przejścia hrabiego orawskiego i liptowskiego Piotra Komorowskiego i jego brata Mikołaja na stronę królestwa Węgier.
Architektura
Zamek został wzniesiony z miejscowego kamienia z minimalnym użyciem cegły. Głównym elementem był mur obwodowy o grubości dochodzącej do 2,5 metra, otaczający majdan na planie elipsy. Na zewnątrz muru znajdowała się fosa o głębokości około 3,5-7 metrów. Wewnętrzną zabudowę tworzyła przylegająca do muru wieża na rzucie prostokąta oraz budynek o wymiarach 9,2 x 11,6 metrów. Między nimi znajdowała się brama do której biegł most zwodzony, wsparty na murowanym przyczółku. Poniżej fosy biegła druga linia obwarowań, którą tworzył mur o grubości 1 metra, a w jego południowo – wschodnim odcinku zachowały się fragmenty niedużej baszty. Na przeciwstoku fosy po stronie zachodniej usypano wał z dodatkową wieżą bramną, przez którą wiodła droga wjazdowa. Przylegał do niej trzeci mur obwodowy.
Stan obecny
Zamek Wołek nie przetrwał do czasów współczesnych. Pozostały jedynie niewielkie fragmenty fundamentów murów obronnych i ślady fosy.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Leksykon zamków w Polsce, red. L.Kajzer, Warszawa 2003.