Szaflary – zamek

Historia

   Zamek powstał prawdopodobnie w drugiej połowie XIII wieku. Sprawa jego fundatora nie jest wyjaśniona. Możliwe, iż został wzniesiony z inicjatywy rodu Gryfitów lub cystersów ludźmierskich. Poświadczony źródłowo zamek jest dopiero od roku 1338. Wspomniano wówczas tamtejszego burgrabiego Piotra ze Słupi. Zamek należał wówczas do dóbr królewskich, później pozostawał w rękach dzierżawców m.in. Ratułdów, Pieniążków i Komorowskich. Warownia popadła w ruinę na początku XVI wieku. W XIX wieku, rodzina Uznańskich, ówcześni właściciele majątku, wznieśli murowany pawilon na fundamentach centralnej wieży zamku.

Architektura

   Zamek stał na płaskim szczycie o wymiarach około 20 na 30 metrów, który od północy i wschodu kończył się urwiskiem, natomiast zbocza południowe i zachodnie miał łagodne. Był konstrukcją murowano-drewnianą. Otaczał go mur obwodowy o trzech bokach prostych i jednym boku zaokrąglonym. Możliwe, iż około 1474 roku Piotr Komorowski dodatkowo wzmocnił zamek kamiennym wałem. W tym okresie droga do zamku prowadziła przez drewniany most i barbakan. Centralną częścią zamku była wieża mieszkalna na planie kwadratu.

Stan obecny

   Zamek nie przetrwał do naszych czasów. Obecnie teren po nim jest częściowo zabudowany. Zachowała się jedynie część fundamentów muru obwodowego z początku XIV wieku oraz resztki wału usytuowanego od strony południowej.

pokaż miejsce na mapie

powrót do indeksu alfabetycznego

bibliografia:
Leksykon zamków w Polsce, red. L.Kajzer, Warszawa 2003.
Moskal K., Zamki w dziejach Polski i Słowacji, Nowy Sącz 2004.