Historia
Kościół w Rusowie (niem. Rützow) zbudowany miał zostać w XIV wieku, w osadzie leżącej na ważnym szlaku prowadzącym od Kołobrzegu na wschód i omijającym niebezpieczne rejony nadmorskiej puszczy. Być może do budowy przyczynili się bracia Heinrich i Hermann von Damitz, którzy zakupili wieś w 1321 roku. Damitzowie sprzedali część Rusowa w 1383 roku, po czym kolejni właściciele zmieniali się dość często. W okresie reformacji miejscowy kościół został przejęty przez protestantów. W 1684 roku miała zostać wybudowana wieża, lub raczej przebudowana w górnej części, gdyż jeden z dzwonów odlany został już w 1379 roku a drugi w 1592 roku. Od 1945 budowla ponownie stała się katolicka, przy czym zmieniono jej wezwanie na Matki Bożej Różańcowej. Remont zabytku połączony z dobudowaniem zakrystii przeprowadzono w latach 80-tych XX wieku.
Architektura
Kościół zbudowany został z kamieni polnych i cegieł łączonych na zaprawę wapienną. Powstał na rzucie prostokąta, składającego się z salowego korpusu, bez wydzielonego zewnętrznie z bryły prezbiterium, przy czym po XIV stuleciu mógł być przedłużany ku wschodowi. Po stronie zachodniej dostawiona została czworoboczna wieża, początkowo w górnej części konstrukcji drewnianej lub ryglowej. Do środka wiodły dwa gotyckie portale. Jeden w ścianie południowej nawy, drugi od zachodu, profilowany licznymi uskokami, ostrołukowy, poprzez kruchtę w przyziemiu wieży. Wnętrze pomimo zastosowania zewnętrznych przypór nie zostało podsklepione.
Stan obecny
Korpus kościoła jest dziś przedłużony od strony wschodniej o współczesny, brzydki aneks mieszczący zakrystię, równą szerokością z nawą. Okna korpusu zostały zmodernizowane w okresie nowożytnym, przekształcono też górną część wieży, choć za wyjątkiem hełmu stylistycznie nie odbiega ona od form gotyckich. Wnętrze posiada wystrój nowożytny, bez żadnych zabytków średniowiecznych (najstarszym jest dzwon z drugiej połowy XVI wieku).
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Die Bau- und Kunstdenkmäler des Regierungs-Bezirks Köslin, Die Kreise Köslin und Kolberg-Körlin, red. L.Böttger, Stettin 1889.
Kubicki D., Gotyckie świątynie powiatów koszalińskiego i kołobrzeskiego, Pelplin 2001.
Pilch J., Kowalski S., Leksykon zabytków Pomorza Zachodniego i ziemi lubuskiej, Warszawa 2012