Historia
Najstarszy zamek w Majkowicach znajdował się we wschodniej części osady i miał prawdopodobnie formę drewnianej wieży. Powstał on być może jeszcze w XIII wieku i funkcjonował w pierwszej połowie XIV stulecia jako własność rodu Nagodziców-Jelitczyków. Niepotwierdzona tradycja jego budowę łączy z uczestnikiem bitwy pod Płowcami, rycerzem Florianem Szarym. Na północny wschód od niej istniała kolejna wieża lub być może bardziej rozbudowana budowla, wzmiankowana w źródłach jako castrum Surdęga. Powstała ona w XIV stuleciu lub nieco później. Nie istniała długo i już w XVI wieku została rozebrana. Zamek, a raczej dwór w Majkowicach powstał na początku XVI wieku z inicjatywy rodziny Majkowskich-Nagodziców, prawdopodobnie przy wykorzystaniu materiału z poprzedniej budowli. Rozbudowywany był w XVI i XVII wieku, a zniszczony został przez wojska szwedzkie w 1702 roku.
Architektura
Pierwsza budowla obronno – mieszkalna z końca XIII, początku XIV wieku była prawdopodobnie drewnianą wieżą wzniesioną na pagórku nad brzegiem rzeki. Nie wiadomo jak wyglądała druga budowla z XIV wieku, choć zapewne była murowana. Dwór z pierwszej połowy XVI wieku składał się z domu mieszkalnego o wymiarach około 15,5 x 13,5 metra, do którego od strony północnej i wschodniej dostawiono dwa ryzality. Wschodni pełnił rolę przejazdu bramnego oraz zamkowej kaplicy, a w budynku północnym mieściła się klatka schodowa. Od północnego zachodu dostawiono liczącą trzy kondygnacje narożną wieżę o zmiennym przekroju, która zachowała renesansowe elementy kamieniarskie.
Stan obecny
Dwór znajduje się w stanie daleko posuniętej ruiny w skład której wchodzą pozostałości baszty, fragmenty ścian nośnych i niewielka piwnica. Wstęp na jego teren jest wolny.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Leksykon zamków w Polsce, red. L.Kajzer, Warszawa 2003.
Kajzer L. Zamki i dwory obronne w Polsce centralnej, Warszawa 2004.