Vecselpils – zamek zakonny Selburg

Historia

   W XII wieku na miejscu późniejszego zamku funkcjonował gród bałtyjskiego plemienia Selonów. Prawdopodobnie około 1208 roku  został on podporządkowany krzyżowcom. Po umocnieniu się chrześcijańskiej władzy Selburg planowano uczynić stolicą istniejącego jedynie w latach 1218-1225 biskupstwa Seloni. Projekt ten nie doczekał się realizacji, a samo biskupstwo od 1225 roku zmieniło nazwę na biskupstwo Semigalii i w 1251 zostało zniesione.
   Poważniejsze inwestycje zakonu krzyżackiego w Selburgu przypadły dopiero na rok 1373, kiedy to starsze drewniano – ziemne umocnienia zastąpiono murowanymi. Prawdopodobnie również wtedy zamek podniesiono do rangi siedziby zakonnego wójta, mimo iż pierwsze zanotowane imię tego urzędnika pochodzi z lat 1422-1423, kiedy to urzędował w Selburgu Eberhard von Altena. Podstawowym zadaniem zamku była kontrola handlu i bezpieczeństwa żeglugi na Dźwinie oraz ochrona granicy z Litwą i arcybiskupstwem ryskim.
   Po upadku inflanckiej gałęzi zakonu krzyżackiego, władzę nad zamkiem przejęło Księstwo Kurlandii i Semigalii, zależne od państwa polsko – litewskiego. Warownia została wówczas rozbudowana, dzięki czemu zachowała znaczenie militarne. W czasie wojen polsko – szwedzkich z pierwszej połowy XVII wieku Selburg przechodził z rąk do rąk. Koniec funkcjonowania zamku nastąpił w 1704 roku. Podczas wielkiej wojny północnej Selburg został wysadzony w powietrze przez Szwedów i nigdy więcej nie był już odbudowywany.

Architektura

   Zbudowany na rzecznej wyspie, zamek miał nieregularny kształt dostosowany do formy terenu i wcześniejszych obwałowań drewniano – ziemnych, nie nawiązywał więc do wzorców krzyżackiej architektury konwentualnej. Kamienny mur obronny wzmocniony był co najmniej kilkoma wieżami obronnymi.

Stan obecny

   Relikty zamku znajdują się na trudno dostępnej wyspie na rzece Dźwinie. Pierwotnie znajdowały się na wzniesieniu, lecz dziś z powodu budowy tamy i podniesienia poziomu wody na rzece, znajduje się tuż obok brzegu.

pokaż zabytek na mapie

powrót do indeksu alfabetycznego

bibliografia:
Borowski T., Miasta, zamki i klasztory. Inflanty, Warszawa 2010.