Historia
Kaplica została wzniesiona w XIII wieku, według tradycji by uczcić zwycięstwo zakonu inflanckiego nad wojskami ruskimi z 1268 roku. Był to na terenie północnej Estonii jeden z pierwszych budynków murowanych. Kaplica przestała być używana w czasie reformacji w pierwszej połowie XVI wieku, popadła w ruinę i około połowy XVII stulecia zawaliła się.
Architektura
Kaplicę zbudowano na planie krzyża greckiego, co było nietypowym rozwiązaniem na terenach północnych Inflant w średniowieczu i prawdopodobnie nawiązywało do prawosławnego, ruskiego stylu architektonicznego. Budowla składała się z korpusu nawowego, dwóch płytkich ramion transeptu oraz niewielkiego, czworobocznego w planie prezbiterium po stronie wschodniej.
Stan obecny
Do dnia dzisiejszego zachowała się jedynie zachodnia ściana szczytowa kaplicy. Pozostałe fragmenty budowli widoczne są jedynie na poziomie przyziemia. Wstęp na teren znajdującego się na polu, na wschód od wsi zabytku jest wolny.
