Kouty – zamek

Historia

   Najstarsza wzmianka o obronnej budowli w Kouty sięga 1368 roku, kiedy to jej właścicielem był Předota a Svatomíra. Około 1394 roku przejął ją Jarohněv Kejhák z Křečovic, którego potomkowie dzierżyli Kouty do ​​połowy XVI wieku. Pod koniec XV lub na początku XVI stulecia mały zamek został przebudowany i powiększony, być może z powodu rozdzielenia majątku pomiędzy braci: Jana, Jarohněva, Svatomíra i Viléma. W 1546 roku wymieniany już został „stary dom” z wieżyczką nad mostem, „nowy dom” i dom mieszkalny zwany „Hostinice”. W 1606 roku Kouty zostały sprzedane Kunhucie z Říčan, małżonce właściciela pobliskiego Smilkowa, Jana z Talmberka. Po połączeniu obu majątków budowla straciła swoją pierwotną funkcję mieszkalną i zaczęła podupadać. W XVIII wieku była już ruiną, którą na początku XIX wieku częściowo rozebrano.

Architektura

   Głównym elementem założenia o wielkości około 20 × 30 metrów była wieża lub budynek o cechach zbliżonych do wieży, posiadający około 6 metrów szerokości i 12 metrów długości, zwężający się nieco po stronie zachodniej. Stała ona na samym krańcu niewielkiej, owalnej wyspy, częściowo w wodzie, i była połączona od strony wschodniej zwodzonym mostem z brzegiem stawu, który tworzył przed nim szeroką na 2 metry fosę. Tuż za nią, po stronie wejścia, znajdował się 9-metrowej długości dziedziniec, ogrodzony kamiennym murem.
   W XVI wieku dziedziniec został zabudowany dwoma nowymi budynkami („nowy dom” i dom „Hostinice”). Wszystkie trzy budynki prawdopodobnie koncentrowały się we wschodniej części założenia, a na zachodzie dalej funkcjonował dziedziniec otoczony murem.

Stan obecny

   Do dnia dzisiejszego przetrwały relikty trzech ścian z których jedna prawdopodobnie należała do pierwotnej wieży z XIV wieku. Dwie ściany południowo-wschodniego narożnika budynku zostały zachowane do wysokości pierwszego piętra. Zachodni fragment z dużymi otworami okiennymi także widoczny jest do wysokości piętra. Wstęp na teren ruin jest wolny.

pokaż zabytek na mapie

powrót do indeksu alfabetycznego

bibliografia:
Anderle J., Brych V., Chotěbor P., Durdík T., Fišera Z., Procházka Z., Rykl M., Slavík J., Svoboda L., Úlovec J., Encyklopedie českých tvrzí, t. 2, Praha 2000.

Hrady, zámky a tvrze v Čechách, na Moravě a ve Slezsku. Západní Čechy, t. IV, red. Z.Fiala, Praha 1985.
Menclová D., České hrady, Praha 1972.