Historia
Pierwsza pisemna wzmianka o osadzie Hostim pochodzi z 1322 roku. Około połowy XIV wieku lub nieco wcześniej, wybudowano w niej niewielki zamek. Prawdopodobnie powstał on z fundacji Heřmana z Bukoviny, który pisał się „z Hostimia” od 1325 roku. W 1364 roku na zamku siedział Jan z Bukoviny, o czym wiemy z pierwszej pisemnej wzmianki wprost mówiącej o warowni w Hostimiu. Po 1417 roku majątek przeszedł na własność Jana Vajtmilnara z Žerotic. Albo on albo kolejny właściciel, Albrech Bítovský z Lichtenburka, dokonał późnogotyckiej przebudowy zamku. Kolejnej, tym razem renesansowej przebudowy dokonał w drugiej połowie XVI wieku Jiřík Valečský albo Ladislav Šlejnic. Ladislav był w posiadaniu Hostimia do 1625 roku, a kolejni właściciele szybko się zmienili. Jednymi z nich byli hrabiowie z Gatterburgu, którzy w latach 1721-1789 przebudowali skrzydło południowe w stylu barokowym. Ostatnimi prywatnymi posiadaczami rezydencji przed II wojną światową była rodzina Trautmannsdorf. Po 1945 roku ich majątek został znacjonalizowany.
Architektura
Zamek w Hostimiu wzniesiono na planie pięcioboku o wymiarach około 42×35 metrów, otoczonego murem o grubości 1,8 metra, fosą i ziemnym wałem. Budynek mieszkalny na planie trapezu o wymiarach 21 x 9,2 metry wypełniał całą wschodnią część dziedzińca. Posiadał on w piwnicach trzy komory ze sklepieniami kolebkowymi. Prawdopodobnie w XV wieku został powiększony o krótkie północne skrzydło, wysunięte poza obwód pierwotnych murów obronnych. Było ono niżej położone i posiadło dużą, jednokomorową piwnicę z masywnymi ścianami i sklepieniem kolebkowym. Jego budowę przeprowadzili w połowie XV wieku panowie z Vejtmile lub Albrech Bítovský z Lichtenburka pod koniec XV stulecia. Wjazd do zamku umieszczono po stronie południowej w miejscu niewielkiego załamania murów. Usytuowano tam wieżę bramną poprzedzoną mostem zwodzonym. W trakcie przebudowy późnogotyckiej przejazd ten zamurowano, a nową bramę umieszczono po stronie południowo – wschodniej.
Stan obecny
Zamek w ciągu wieków i licznych przekształceń całkowicie zatracił pierwotne cechy stylowe. Oryginalne średniowieczne mury obronne i ściany domu mieszkalnego ukryte są zapewne pod późniejszymi nawarstwieniami architektonicznymi. Obecnie mieści się w nim dom spokojnej starości i nie jest dostępny dla zwiedzających.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Hrady, zámky a tvrze v Čechách, na Moravě a ve Slezsku. Jižní Morava, t. I, red. Z.Fiala, Praha 1981.
Plaček M., Ilustrovaná encyklopedie moravských hradů, hrádků a tvrzí, Praha 2001.