Historia
Zamek Hlodný stał na lewym brzegu górnego biegu rzeki Běla, w pobliżu wsi Tisovka, w lesie zwanym Borka. Jego założycielem był prawdopodobnie Jan Ovčíř z Žampachu, pojawiający się w źródłach historycznych w latach 1354-1369. Zamek był wówczas centrum niewielkiego majątku do którego należały wsie Velký i Malý Uhřínov. Pod koniec XIV wieku, ale nie później niż w 1393 roku przeszedł on na własność Půty starszego z Častolovic, właściciela pobliskich zamków Rychmberk i Skuhrov. Ród z Častolovic należał w tym czasie do najbogatszych i najbardziej wpływowych rodzin, posiadał duże majątki we wschodniej części Czech i na terenach Śląska. Znaczenie zamku Hlodný zmalało po przejęciu jego funkcji przez Nový Hrad nad Klečkovem, bardziej odpowiadającego wymaganiom bogatych możnowładców. Prawdopodobnie został on opuszczony już w XV wieku. W 1576 roku był opisywany jako niezamieszkana ruina.
Architektura
Zamek został wzniesiony na południowo-wschodnim krańcu skalnego wzniesienia, na południe od ujścia rzeki. Od północy i zachodu chronił go szeroki na 15 metrów rów oraz ziemny wał. Prawdopodobnie na zachodzie przez fosę przerzucono drewniany most prowadzący na niewielki dziedziniec. Cały nieregularnie ukształtowany zamek miał około 40 metrów długości i 15 metrów szerokości. Jego jedyną pewną budowlą był dom mieszkalny w południowo – zachodniej części założenia. Miał on kształt prostokąta i wymiary około 20 x 8 metrów. Czasem niewielki pagórek w północnej części zamku interpretuje się jako pozostałość po wieży – bergfriedzie, jednak z powodu braku badań archeologicznych nie ma na to wystarczających dowodów.
Stan obecny
Zamek nie zachował się do czasów współczesnych, w mocno zalesionym terenie pozostały jedynie ślady po ziemnych wałach, fosie i niewielkie kamienne relikty murów.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Durdík T., Ilustrovaná encyklopedie českých hradů, Praha 2009.
Hrady, zámky a tvrze v Čechách, na Moravě a ve Slezsku. Východní Čechy, t. VI, red. Z.Fiala, Praha 1989.