Historia
Kościół wzniesiony został na przełomie XIII i XIV wieku, przy udziale rožmberskiej strzechy budowlanej. W źródłach pisanych odnotowany został jako farny w 1361 roku, z prawem patronatu możnego rodu Rožmberków. W czasie wojen husyckich kościół prawdopodobnie został zniszczony. Na początku XVII wieku zasklepione miało zostać na nowo prezbiterium, strop w nawie był natomiast odnawiany w XVIII stuleciu.
Architektura
Kościół zbudowano na skraju wsi, na wysokim wzgórzu, po wschodniej stronie strumienia Vlásenickiego. Średniowieczna bryła budowli składała się z prostokątnej w planie nawy, trójbocznie zamkniętego prezbiterium, bez przypór przy zewnętrznych elewacjach, oraz zakrystii po stronie północnej. Wejście do kościoła wiodło od zachodu, gdzie umieszczono okazały, ostrołucznie zamknięty portal o bogatym profilowaniu poprowadzonym od archiwolty do niskiego cokołu. Profilowanie przedzielono jedynie w największym, wielobocznym wałku, na który nałożono z obu stron portalu głowice. Oświetlenie w prezbiterium zapewniały wysokie okna wypełnione dwudzielnymi, kamiennymi maswerkami. Być może podobne, ale nieco niższe okna osadzone były w nawie.
Stan obecny
Kościół zachował do czasów współczesnych mury obwodowe nawy, prezbiterium i zakrystii, choć jego elewacje mają dziś charakter nowożytny, od południa dostawiono kruchtę, a wszystkie okna w nawie przekształcono. Także wewnątrz wystrój i sklepienia w całości są nowożytne. Przetrwały natomiast gotyckie okna z maswerkami w prezbiterium oraz okazały jak na wiejską świątynię portal zachodni z przełomu XIII i XIV wieku.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Líbal D., Katalog gotické architektury v České republice do husitských válek, Praha 2001.
Umělecké památky Čech, red. E.Poche, t. I, Praha 1977.