Historia
Najstarsza informacja o zamku w Cervenej Lhocie (pierwotnie Jenczenslag) pochodzi z 1465 roku. Mówi ona o podziale majątku po zmarłym Czciborze z Zásmuk pomiędzy jego dwóch synów: Petra i Václava. Około 1530 roku Lhotę kupił Jan Kába z Rybňan. Dokonał on gruntownej przebudowy gotyckiego zamku w nowe renesansowe założenie, zwane wówczas Novą Lhotą lub Kábovą Lhotą. Prawdopodobnie z powodu śmierci pięciu swych dzieci w wyniku zarazy, Jan wzniósł także w pobliżu zamku kaplicę Świętej Trójcy.
W 1597 roku syn Jana, Bohuchval, sprzedał zamek Vilémowi Ruta z Dírná, a pod koniec życia nowego właściciela Novą Lhotę zaczęto nazywać Cervená Lhota, od czerwonego koloru ścian zamku. Na skutek udziału w antyhabsburskim powstaniu z lat 1618 – 1620 Vilém utracił zamek, który został skonfiskowany i przekazany Antonio Bruccio, dowódcy cesarskiej armii. Okazał się on dobrym zarządcą, który ochronił region przed powojennymi bandami łupieżców i wzmocnił go ekonomicznie. Zmarł bezpotomnie w 1639 roku, a Cerveną Lhotę kupił Vilém Slavata z Chlumu i Košumberka. W okresie jego rządów zamek poddano kolejnej, tym razem barokowej przebudowie. Służył on wówczas za letnią rezydencję, miejsce przyjęć, zabaw i odpoczynku.
Po wymarciu męskiej linii Slavaty w 1693 roku Cervená Lhota przeszła na ród Windischgrätzů. W kolejnych latach, a zwłaszcza od połowy XVIII wieku kolejni właściciele zmieniali się dość często, lecz rezydencja była zamieszkiwana aż do nacjonalizacji w 1945 roku. Ostatnie neorenesansowe modyfikacje zamku przeprowadzono na początku XX wieku, według projektu architekta Humberta Walchera z Moltheim. Usunęły one wcześniejsze neogotyckie dodatki i nadały mu dzisiejszą formę.
Architektura
Zamek pierwotnie wzniesiono na skalistym, niewielkim wzniesieniu, w XVII wieku zmienionym w wysepkę umieszczoną pośrodku stawu. Najstarsza zabudowa umieszczona była na miejscu dzisiejszego skrzydła południowo – zachodniego, był to prostokątny w planie dom oraz być może dostawiona do niego czworoboczna wieża. Od strony północno – wschodniej mur obronny wydzielał niewielki dziedziniec, a od północy zapewne umieszczone było gospodarcze przedzamcze. Wjazd do zamku prowadził po długim drewnianym moście od strony północno – zachodniej, gdzie osiągał wspomniane podzamcze, jednak funkcjonować mógł także drugi wjazd, także poprzedzony drewnianym, choć krótszym mostem od strony południowo – zachodniej.
Przed końcem XV wieku dobudowane zostało nowe skrzydło północno – zachodnie, będące w zasadzie dwoma oddzielnymi czworobocznymi budynkami, rozdzielonymi pośrodku przyziemia przejazdem bramnym. Także obecnie prowadzi tędy jedyna droga wjazdowa, poprzedzona wieżą bramną z początku XVII wieku. Najprawdopodobniej jeszcze w okresie późnego średniowiecza wzniesiono niewielkie i wąskie skrzydło południowo – wschodnie.
Stan obecny
Zamek w którym udostępniono do zwiedzania pomieszczenia wraz z nowożytnym wystrojem, głównie z epoki ostatnich właścicieli, książąt Schönburg-Hartenstein, oraz częściowo wykute w skałach piwnice, otwarty jest od 30 marca do 31 października każdego roku w godzinach 9.30–16.00 oraz nieco dłużej w środku sezonu urlopowego. Obecnie prezentuje on formę nawiązującą do okresu renesansu.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Anderle J., Brych V., Chotěbor P., Durdík T., Fišera Z., Procházka Z., Rykl M., Slavík J., Svoboda L., Úlovec J., Encyklopedie českých tvrzí, t. 1, Praha 1998.
Hrady, zámky a tvrze v Čechách, na Moravě a ve Slezsku. Jižní Čechy, t. V, red. Z.Fiala, Praha 1986.
Strona internetowa zamek-cervenalhota.cz, History of the chateau.