Historia
Grobowiec w Lligwy powstał około 2500-2000 roku p.n.e. pod koniec epoki neolitu i służył jako zbiorowe miejsce pochówku rolniczej społeczności. Komorę wykopano podczas badań archeologicznych w 1909 roku. Wewnątrz odnaleziono niedopalone ludzkie i zwierzęce kości, fragmenty ceramiki, liczne muszle ślimaków i małży oraz trochę krzemienia. Ogólnie w komorze odnaleziono szczątki piętnastu do trzydziestu osób, zarówno dzieci jak i dorosłych. Część ceramiki wydawała się pochodzić z epoki brązu i przynajmniej jedna z warstw mogła wskazywać na ponowne użycie grobowca w późniejszym okresie.
Architektura
Komora grobowa składa się z ośmiu kamieni o różnych kształtach, podpierających olbrzymi głaz stropowy o wymiarach 5,6 metra długości na 4,8 metra szerokości, 1,1 metra grubości i szacowanej wadze około 25 ton. Został on wzniesiony nad naturalną szczeliną w skale, dzięki czemu komora miała około 1,8 metra wysokości. Pierwotnie całość przykryta była kopcem ziemi lub kamieni (cairn), a wejście utworzone było od strony wschodniej. W trakcie badań odkryto, iż w grobowcu pochowano szczątki około 30 osób, kobiet, mężczyzn i dzieci, wiele kości zwierzęcych, muszle omułków, znaleziono także liczne fragmenty ceramiki.
Stan obecny
Komora grobowa znajduje się pod opieką Cadw, jest dostępna dla zwiedzających bezpłatnie przez cały rok, z wyjątkiem świąt. Znajduje się bardzo blisko drogi i można do niej dotrzeć pieszo z parkingu na skraju drogi, około 1,2 km na północ od Llanallgo. Kamień stropowy z Lligwy uchodzi za jednego z największych i najcięższych w całej Brytanii.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Castleden R., Neolithic Britain: New Stone Age sites of England, Scotland and Wales, London 1992.
The Royal Commission on The Ancient and Historical Monuments and Constructions in Wales and Monmouthshire. An Inventory of the Ancient Monuments in Anglesey, London 1937.