Historia
Powstanie zamku Skároš datuje się ogólnie na koniec XIII lub początek XIV wieku i wiąże z możnym rodem Abów. Wkrótce jednak przeszedł na własność rodziny Drugethów, którzy poparli króla Karola Roberta w wewnętrznych walkach, prowadzonych między innymi z Abami. Poza funkcją obronno – mieszkalną, Skároš strzegł także drogi z Koszyc przez Füzer do Abaújvár. W XV wieku zamek został przejęty przez członków pohusyckiego ruchu bratrzyków, którzy utrzymywali się w nim do momentu stłumienia niepokojów przez Macieja Korwina w latach 60-tych XV stulecia. Po tych wydarzeniach zamek prawdopodobnie nie został już odbudowany i popadł w całkowitą ruinę.
Architektura
Zamek został wzniesiony z kamienia na planie zbliżonym do wydłużonego prostokąta o wymiarach 55 x 20 metrów. Składał się z budynku mieszkalnego o wymiarach 19 x 11 metrów i umieszczonej obok wieży mieszkalno – obronnej o długości boków 10,5 i 20 metrów. Wieżę tą uznaje się za najstarszy element zamku, związany jeszcze z Abami lub Drugethami. Mury warowni o grubości w przybliżeniu do 1,5 metra, tworzyły wraz z zabudową mieszkalną zamknięty dziedziniec. Brama być może znajdowała się w zachodniej części dziedzińca, lecz w XIV lub XV wieku po północnej stronie wieży dobudowano przedbramię o kształcie zbliżonym do trapezu. Zamek oddzielony został na zachodzie i północy od reszty terenu rowem o 17 metrach szerokości i prawie 5 metrach głębokości, nad którym przerzucono drewniany most.
Stan obecny
Zamek nie zachował się do czasów współczesnych, widoczne są jedynie parometrowe odcinki dolnych partii murów i wieży zamkowej. Wstęp na zalesiony teren zamku jest wolny.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Bóna M., Plaček M., Encyklopedie slovenských hradů, Praha 2007.
Wasielewski A., Zamki i zamczyska Słowacji, Białystok 2008.