Dekoracyjne wykończenie w kształcie wysokiego trójkąta, wieńczące szczyt portalu albo ostrołuk okna, charakterystyczne dla architektury gotyckiej. Wykonywana z kamienia lub cegły. Pole trójkąta rzeźbiono ślepym lub ażurowym maswerkiem lub pozostawiano gładkie. Krawędzie zdobiono motywami dekoracyjnymi w kształcie zwiniętego liścia lub żabkami, zwieńczano kwiatonem albo krzyżem. Po raz pierwszy wimpergi zastosowano w katedrze Sainte-Chapelle w Paryżu w pierwszej połowie XIII wieku.
