W średniowieczu i na początku czasów nowożytnych budowla wielokondygnacyjna z pomieszczeniami mieszkalnymi i gospodarczymi. Wznoszona była z dowolnego materiału, najczęściej na rzucie czworoboku, rzadziej na planie nieregularnym. Przystosowana do obrony na różne sposoby za pomocą urządzeń obronnych: wału, fosy, strzelnic, machikułów, wykuszy nadwieszanych. Wieża obronno – mieszkalna wznoszona była często samodzielnie, a niekiedy wewnątrz obwodu obronnego miasta lub zamku. Przy rozbudowanym programie obronnym przybierała niekiedy formę pokrewną donżonowi.
