W budynkach klasztornych i zamkach zakonów rycerskich duże pomieszczenie służące jako jadalnia. Refektarze umieszczane były najczęściej przy otaczającym wirydarz krużganku, w skrzydle oddalonym najbardziej od kościoła (najczęściej było to skrzydło południowe lub północne). Zarysem i wystrojem architektonicznym refektarz był zbliżony do kapitularza. Była to sala najczęściej przykryta sklepieniem krzyżowym lub krzyżowo-żebrowym, oświetlona dużymi oknami, która była połączona z krużgankiem kilkoma wejściami.
