W obwarowaniach średniowiecznych wyprofilowane na zewnątrz pogrubienie ściany wieży, zwrócone w kierunku największego jej zagrożenia. W planie przybiera postać wierzchołka trójkąta. Przeznaczone do odbijania pocisków atakującego oraz na zasadzie ześlizgu po skosie ściany.
Ostrogą jest także urządzenie o kształcie połowy ostrosłupa zwróconego narożnikiem ku przedpolu, umieszczone przy kurtynie, wieży lub baszcie jako wypełnienie martwego pola.
