Urządzenie obronne stanowiące przedpiersie lub zwieńczenie przedpiersia dowolnego elementu obronnego, a będące ciągiem występujących na przemian zębów (merlony) i wrębów. Wręby pełnią w krenelażu funkcję otwartej od góry strzelnicy, niekiedy zamykanej ruchomymi zasłonami. Zęby pełnią w krenelażu funkcję tarczy, niekiedy dodatkowo wyposażonej w strzelnice. Wyróżnia się dwa typy krenelażu: blanki gibelińskie, czyli typ krenelażu, który rozpowszechnił się w XIV-XV wieku, zwłaszcza we Włoszech z zębami w kształcie „jaskółczego ogona” oraz blanki gwelfowskie z merlonami prostokątnymi. Blanki wykorzystywane były głównie średniowieczu. W okresie późniejszym, w stylach nawiązujących do średniowiecza, stały się elementem dekoracyjnym.
