Termin architektoniczny oznaczający ścianę z oknami wystawioną ponad dach nawy bocznej, głównie w romańskich lub gotyckich kościołach typu bazylikowego. Clerestorium zapewniało lepsze oświetlenie wnętrza budowli. Pierwsze clerestoria pojawiły się już w świątyniach starożytnego Egiptu, następnie używane były w kulturze hellenistycznej, skąd zostały przejęte przez starożytnych Rzymian. Kościoły wczesnochrześcijańskie i niektóre kościoły bizantyjskie, szczególnie we Włoszech, oparły swą formę na rzymskiej bazylice.
