Pomieszczenie na rzucie półkola, półelipsy lub wieloboku, dostawione do bryły kościoła i otwarte do jej wnętrza. Zazwyczaj zamyka prezbiterium, czasem nawy boczne i ramiona transeptu lub westwerk. Apsyda jest zwykle mniejsza lub równa bryle części budynku, która jest przez nią zamknięta. Występowała już w architekturze rzymskiej, skąd została przejęta przez chrześcijaństwo i występowała do okresu romańskiego. Gotyk stosował przeważnie zamknięcia wieloboczne, które czasem są też określane mianem apsyd. Mała absyda, dostawiona do większej, zwana jest apsydiolą.
