Historia
Budowę kościoła rozpoczęto w 1725 roku i już w 1726 roku budowla została poświęcona. W okresie kontrreformacji, gdy budowanie kościołów protestanckich na terenie Górnych Węgier było ściśle regulowane, nowo zbudowany kościół ewangelicki musiał spełniać następujące warunki: musiał być zbudowany na obrzeżach wsi lub poza granicą miasta, musiał być zbudowany w ciągu jednego roku, musiał być wzniesiony w całości z drewna i zbudowany bez użycia elementów metalowych, nie mógł mieć wieży, a wejście nie mogło prowadzić bezpośrednio z ulicy.
Architektura
Świątynię wzniesiono na małej wyspie na rzece Hron, na planie krzyża greckiego o długości 26 metrów, szerokości 11 metrów i wysokości 8 metrów, z dębowego i modrzewiowego drewna. Konstrukcja szkieletowa nawiązywała do popularnych w Niemczech budowli szachulcowych, jednak w odróżnieniu od nich przestrzenie między zastrzałami pozostały wolne, a wypełnieniem ścian są deski. Ściany zewnętrzne podzieliły poziome linie krytych gontem gzymsów, między którymi znalazło się 30 niedużych, równomiernie rozmieszczonych okien. Do wnętrza poprowadzono pięć wejść. Kościół pokryty został stromym, gontowym dachem, a wnętrze w całości przykryte deskowaniem. Dzięki amfiteatralnemu usytuowaniu ław również na trzech chórach, niewielkie wnętrze dysponuje miejscami siedzącymi aż dla 1100 osób.
Stan obecny
Kościół pomimo nowożytnego okresu budowy wzniesiony został w technice wykorzystywanej przez cały okres średniowiecza. Dzięki ogromnym walorom architektonicznym i doskonałemu stanowi zachowania w 2008 roku został wpisany wraz z kolejnymi 7 drewnianymi kościołami Łuku Karpackiego na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Strona internetowa wikipedia.org, Kościół artykularny w Hronseku.